ماه محرم برای شیعیان و شیعی گری از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است چرا که در این ماه حسین ابن علی سومین امام شیعیان و نوه محمد، پیامبر اسلام و یارانش در نبردی با عمو زادگانشان جان خود را از دست داد. شیعیان به یاد این حادثه قرن ها است که عزاداری می کنند. حادثه ای که پس از ماجرای غدیر خم و بعد از آن اختلاف بر سر جانشینی محمد در پی مرگ پیامبر اسلام، دومین عامل دشمنی بین مسلمانان شیعه و سنی است. رخدادی که که در سده های بعدی بارها باعث رویدادهای خونین در تاریخ خاورمیانه و گاها" شبه قاره هند شد. رویدادی که هنوز باعث جدایی مردم یک کشور و گاها" کشتار یکدیگر می شود. نمونه هایی مانند جنگ های ایران صفوی شیعی و عثمانی سنی و شیعه ستیزی و سنی ستیزی در کشورهای مسلمان از این دست هستند.
اما این همه هیاهو برای چیست؟ آیا این نبرد قدرت خانوادگی در حدود 1400 سال پیش، باید در قرن بیست و یکم نیز زندگی ما را تحت تاثیر قرار دهد؟ آیا این واقعه تاریخی که نمونه های بسیاری مشابه آن وجود دارد همچنان باید باعث نفرت انسان ها از یکدیگر باشد؟ آیا اندیشیده ایم که این واقعه تاریخی مانند بسیاری از وقایع تاریخی دیگر آمیزه ای از واقعیت و تخیل است؟
داستان کربلا مبهم ترین، گنگ ترین و متناقض ترین رخدادهای تاریخ اسلام به ویژه در قرن اول است. اگر تاریخ را از افسانه سازی و اسطوره سازی که ون شیعه و مداحان پالایش کنیم، آنچه باقی می ماند داستانی سر راست از جنگ بر سر خلافت است، نه تنها بین حسین ابن علی و یزید این معاویه بلکه دیگرانی همچون عبدالله ابن زبیر و عبدالله ابن حنظله نیز زیر بار پذیرش خلافت (بیعت) یزید نرفته و همگی با پسران و یارانشان به قتل رسیده اند. اما داستان حسین تفاوت دیگری نیز دارد. درست است که از لحاظ تاریخی رخداد کربلا دعوایی بوده بر سر خلافت و قدرت و ریاست اما این داستان غده و به اصطلاح زخم چرکین غدیر خم و عدم خلیفه گری علی ابن ابی طالب بس از مرگ محمد را باز کرد و بستر و فضا و زمینه مناسبی برای بنی‌هاشم و علاقه‌مندان و پیروان فکری‌شان پیدا شد که از بنی‌امیه انتقام بگیرند و پس از آن با دراماتیزه کردن داستان و عزاداری سالیانه و منصوب کردن اجرهای دنیوی و اخروی بر گریه کردن و عزاداری بر حسین، طرح گرم نگه داشتن تنور نفرت از رقیب و نهایتا پایدار ساختن ایدئولوژی شیعه را به اجرا گذاشتند.
در پایان خواننده را دعوت می کنم به کنار گذاشتن تعصب و مطالعه منابع مختلف تاریخ اسلام و تفکر و تعمق. آیا شایسته انسان خردمند است که در دنیایی که خطراتی مانند جنگ، فقر، خشکسالی و تغییرات جوی، زباله های اتمی و مسائلی چنین پیچیده که تنها زندگی ما بر روی این سیاره را تهدید می کند، همچنان به یاد مردی که جان بر سر خلافت گذاشت بر سر و سینه بکوبیم و بگریم و پیاده روی های زیارتی رویم به یکدیگر نفرت ورزیم؟
ابن ,سر ,های ,تاریخی ,علی ,شیعه ,بر سر ,است که ,سر خلافت ,که در ,حسین ابن
درباره این سایت